Trochę mitów i przesądów…
Jemiała symbolizuje zgodę, skruchę, wybaczenie i pojednanie. Ta tradycja przyszła do nas z Anglii, Anglicy zapoczątkowali zwyczaj całowania się pod jemiołą. Z racji zimotrwałych owoców w folklorze uważana jest za symbol życia, odrodzenia i ma czuwać nad spokojem rodziny.
„Obskubywanych” i suchych gałązek nie wyrzucamy, powinno się je przetrzymać do następnych świąt albo spalić w święto Trzech Króli. Nasi przodkowie jeden pęczek jemioły wieszali nad stołem wigilijnym, drugi nad drzwiami, trzeci nad źródłem ognia w domu. To tyle jeśli chodzi o przesądy.
Teraz trochę faktów. W Polsce występuje jemioła pospolita, która jest rośliną półpasożytniczą. Zamiast korzeni ma specjalne ssawki, które wrastają pod korę drzewa żywiciela. Uważana jest za szkodliwą dla drzew w praktyce jednak nie wyrządza im szkody. Co ciekawe jemioła lubi drzewa, które mają co najmniej 20lat. Jemioła kwitnie od lutego do kwietnia, białe owoce maja kleisty miąższ i są przysmakiem ptaków. W starożytnym Rzymie kleiste substancje owoców wykorzystywane były jako lep na muchy.