Decydujące w uprawie różaneczników jest znalezienie dla nich odpowiedniego miejsca. Rośliny te najlepiej czują się w miejscach zacisznych, osłoniętych od wiatru, częściowo ocienionych i stale wilgotnych, najlepiej w sąsiedztwie wysokich drzew: jodły, sosny czy dębu. Uprawie różaneczników sprzyja specyficzny mikroklimat tworzony przez drzewa i krzewy iglaste, nie tylko osłonią od wiatru, rozkładające się igły zakwaszają podłoże i tworzą próchnicę. Przystosowały się na glebach ubogich, ale o kwaśnym odczynie. Brak kwitnienia to często skutek złego pH podłoża, przenawożenia azotem lub przemarznięcia pąków zimą.
Różaneczniki źle rosną i marnieją jeśli zostały posadzone zbyt głęboko ich system korzeniowy jest płytki, składa się z licznych bardzo drobnych korzeni wrastających w grunt płytko, za to rozrastają się na boki. Dlatego dół kopany pod rośliny nie musi być głęboki (30-40cm) za to 3-4razy szerszy od bryły korzeniowej która powinna wystawać 1cm nad powierzchnią gleby. Powodzenia w uprawie.
